Teško je stilski odrediti zdanje Filharmonije u Szczecinu (Poljska), rad arhitekata  Fabrizija Barozzija i Alberta Veige. Ta teškoća posljedica je fragmentiranosti i disperzivnosti ahitektonske panorame današnjice. Čak štoviše, možda je i bolje ne odrediti ga stilski, u suzvučju s manifestnom izjavom njemačkog arhitekta Karla Schneidera apropos ekspresionizma: S ekspresionizmom je bilo gotovo u trenu kada se pretvorio u promišljeni stil. Osim toga, može se činiti kontradiktornim što ovaj nedostatak stilskog pozicioniranja ide ruku pod ruku s materijalizacijom zdanja koje bi se moglo smatrati manifestnom formom po sebi, ili pak pragom koji razdvaja sadašnje vrijeme i ono prethodno, herojsko, koje se odnosi na djela poput teorije Alpske arhitekture (Alpine Architektur, Bruno Taut, 1919.) ili eseja Staklena arhitektura (Glasarchitektur, Paul Scheerbart, 1914.).