Kao ni jedna druga arhitektonska zadaća, upravo je kolektivna stanogradnja neodvojivo povezana s kretanjima u društvu 20. stoljeća – nasilnim ratnim previranjima i revolucionarnim ili evolucijskim promjenama društvenih sustava. Heroji moderne svoje su najbolje sposobnosti uložili baš u stambenu arhitekturu i to s optimističnom vjerom u mogućnost promjene čovjeka i društva arhitekturom. Oba dominantna društvena sistema proizvela su ogromnu masu višestambenih objekata, čitave gradove koji su najčešće doživjeli neuspjeh i u smislu nezadovoljavanja postavki pionira moderne. Taj je krah kulminirao čuvenim rušenjem jednog stambenog bloka u St. Louisu 1972. godine. Literatura o toj nevjerojatno složenoj, ali isto tako važnoj problematici ispunila bi čitavu jednu biblioteku.