Jedna od prvih stvari koja se promijenila u Muzeju suvremene umjetnosti u Beogradu nakon što je, poslije Miloševićeve ere, 2001. godine imenovana nova direktorica i Muzej osvježen novim ljudima, bili su znakovi za toalet – i muški i ženski, kao što je najčešće slučaj. Taj je toalet sam po sebi bio slika i prilika zapuštenosti koju je Muzej pretrpio pod prethodnim “rukovodstvom” i jedna od prvih stvari koje će se adaptirati u skladu s civiliziranijim načinom provođenja vremena pri pražnjenju tijela. Već od druge izložbe, međunarodne izložbe suvremene umjetnosti “Konverzacije”, Borut Vild, novi art direktor Muzeja, započinje seriju znakova za taj WC, muški i ženski, koji su se mijenjali kako je koja izložba zamjenjivala drugu. U svom prvom izdanju ti su znakovi bili dio grafičkog rješenja vizualnog identiteta čitavog projekta, ali su slijedili i apstraktne asocijacije ili aluzije na anatomsku i funkcionalnu simboliku fikcionalnog razlikovanja muškog i ženskog.